ઈશ્વર દરેકનું ધ્યાન રાખે છે, જરૂર છે વિશ્વાસની
એકવાર લક્ષ્મીજી વિષ્ણુજીને ખવડાવી રહ્યા હતા.
પહેલો ગ્રાસ મોઢામાં લેતા પહેલા વિષ્ણુજીએ પોતાનો હાથ રોકી લીધો,
અને તે ઊભો થઈને ચાલ્યો ગયો.
પાછા ફર્યા અને જમ્યા ત્યારે લક્ષ્મીજીએ ઉઠવાનું અને જવાનું કારણ પૂછ્યું તો વિષ્ણુજીએ કહ્યું કે મારા ચાર ભક્તો ભૂખ્યા છે.
મેં હમણાં જ તેમને ખવડાવ્યું છે.
બીજા દિવસે, તેમની પરીક્ષા કરવા માટે, લક્ષ્મીજીએ પાંચ કીડીઓને એક નાના બોક્સમાં બંધ કરી દીધી
અને વિષ્ણુજીને ભોજન પીરસવામાં આવ્યું. જ્યારે ભગવાને ભોજન લીધું ત્યારે લક્ષ્મીજીએ કહ્યું કે આજે તમારા પાંચ ભક્તો ભૂખ્યા છે અને તમને ભોજન કરી લીધુ. પ્રભુએ કહ્યું કે આ શક્ય નથી. લક્ષ્મીજીએ તરત જ બોક્સ ખોલ્યું અને આશ્ચર્યચકિત થઈ ગયા. કારણ કે દરેક કીડીના મોંમાં ચોખાના કણો હતા.
લક્ષ્મીજીએ પૂછ્યું કે બંધ બોક્સમાં ચોખા કેવી રીતે આવ્યા, તમે ક્યારે નાખ્યા, તો ભગવાને સુંદર જવાબ આપ્યો, દેવી, જ્યારે તમે કીડીઓને બોક્સમાં બંધ કરતી વખતે માથું નમાવ્યું.
પછી તમારા તિલકમાંથી ચોખાનો એક દાણો ડબ્બામાં પડ્યો અને કીડીઓને ખોરાક મળી ગયો.
*ઈશ્વર દરેકનું ધ્યાન રાખે છે, જરૂર છે વિશ્વાસની.*
