ભારતના ઇતિહાસમાં પણ ભગવાન શ્રીકૃષ્ણ અને સુદામાની મિત્રતા સિવાય બીજાં અનેકો ઉદાહરણૉ બન્યાં છે, કે જે નિ:સ્વાર્થ મિત્રતાને દર્શાવે છે. છેલ્લા કેટલાક વર્ષોથી વિદેશોની માફક ભારતમાં પણ 'મિત્રતા દિવસ'ની ઉજવણી કરવામાં આવે છે, અને તે દિવસે બધાં લોકો
સંબંધોની કૂંપળ તે જ માટીમાં ફૂટે છે, જ્યાં તેને મનગમતું વાતાવરણ મળે છે, પછી તે લગ્ન હોય, પ્રેમ હોય કે દોસ્તી હોય. કોઈપણ સંબંધને વિકસવા માટે જરૂર હોય છે, યોગ્યતાની, સહનશીલતાની અને પ્રેમ ની. જે સંબંધોમાં આમાંથી કોઈ એકની કમી હોય તો તે સંબંધોની ઉંમર
આપણા ભાગવત પુરાણમાં કૃષ્ણ અને સુદામાની મિત્રતાના ખુબ જ વખાણ કરેલા છે. કૃષ્ણ અને સુદામા બંને ખાસ મિત્રો હતાં. સુદામા એક ગરીબ બ્રાહ્મણ હતાં. સુદામા અને શ્રીકૃષ્ણ બંન્ને સાંદીપની આશ્રમમાં ભણતાં હતાં ત્યારથી જ ખુબ સારા મિત્રો બની ગયાં હતાં.
આ સંસાર નો વિચિત્ર નિયમ છે કે દરેક સારી વાતનો વિરોધ થાય છે. રિયા અને જતિનની દોસ્તી પણ બીજા વિદ્યાર્થીઓના આંખોમાં ખટકવા લાગી હતી અને બધાએ રિયા અને જતિનને એકબીજાની વિરુધ્ધ કાન ભંભેરણી કરવાની શરૂઆત કરી દીધી. ધીરે ધીરે બંને વચ્ચે દરાર વધતી ગઈ અને બેસ્ટ
પરંતુ આ બધું કરતાં પણ જો તેઓને એકબીજા માટે માન હોય અને અને દિલથી મિત્ર માનતાં હોય તો ઠીક નહિતર બધો જ ખર્ચ નકામો. પરંતુ હા મિત્ર શોધવામાં જો જો તમે થાપ ન ખાઈ જતાં. ગુજરાતીમાં એક કહેવત છે કે-
"મિત્ર એવો શોધવો ઢાલ સરીખો હોય સુખમાં પાછળ પડી રહે
