નદીને સિન્ધુનું નિમંત્રણ
સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહેલ - કલાપી
ઘૂ ઘૂ ઘૂ ઘૂ ગિરિ ઉપરથી ઘૂઘવી આવતી'તી મારે માટે હૃદય દ્રવતું ભેટવા લાવતી'તી સર્પાકારે વહેતી વનમાં ગીત ગાતી હતી તું : મારી છાયા સમજી નભને ઉરમાં ધારતી તું ! 1 દીઠા મારા અવર નદીથી હસ્તને ખેલતા શું ?દીઠી મારી ચડતીપડતી પ્રેમમાં તે અરે શું ? દીઠી છાપો દિલ પર પડી સર્વ ભૂંસાઈ જાતી ? શું દીઠું કે ત્યજી દઈ મને રેતમાં તું સમાઈ ? 2 મારા હસ્તો જરૂર નદીઓ અન્યથી ખેલનારા, ખેચાંતુ જે મુજ તરફ ત્યાં દિલ ખેંચાઈ જાતુ; તુંયે વ્હાલે ગિરિ પર થઈ આવતી તે ભૂલી શું ? ભૂલી કાંઈ રજ મધુ પિતા પાસેથી લાવી તે શુ ? 3 રે ! વેળાની ચડતીપડતી કાંઈ પ્રેમેય થાતી, કંપે છે આ, સ્થિર નવ રહે સર્વ બ્રહ્માંડ, વ્હાલી ! વીણાતારો સ્વર શરૂ કરી અંત્ય વિરામ પામે,કંપે પાછા નિપુણ કરનો કંપે સ્પર્શ થાતાં 4 રે ! ભૂંસાતી દિલ પર પડી છાપ એ કંપસ્પર્શે,ભૂંસી દેવું, ફરી ચિતરવું, એજ છે ચિત્ર આંહી ! ઓહો ! આવા નીરસ રસમાં વિશ્વને તું વહેતાં તારું મારું જીવિત સરખાં, પ્રેમ કાં સંભવે ના ? 5 મારી થા તું ફરી ઉછળીને રેતનાં એ પડોથીના છાજે આ સલિલ મધુરું ધૂળમાં રોળવાનું;હું સંયોગે કટુ થઈશ તું, તોય હું નાથ તારો, રે રે વ્હાલી ! નવ મળી શકે ઐક્ય કો અન્ય સ્થાને. 6
